Nie dysponując ogromną ilością czasu no i oczywiście nie narażając się na poranne wstawanie postanowiłem odwiedzić pobliskie łowisko komercyjne z matchówką .
Celem mojej wyprawy miały być oczywiście karpiki. Podczas podróży nad wodę pogoda nie była wymarzona . Porywisty silny wiatr i niebo przykryte gęstymi chmurami nie napawała optymizmem . Na szczęście z biegiem czasu coraz bardziej się rozpogadzało i po pół godzinie wędkowania słońce wyszło na dobre.
Do wiaderka wrzuciłem gruboziarnistą popularną mieszankę i biszkopt. Całość doprawiłem wanilią i pinką . Do tego odrobina kukurydzy i 250 ml kastera.
Jako że na łowisku byłem późno nie mogłem wybierać miejsc najlepszych.
Pozostało mi wędkowanie z jednego wolnego pomostu gdzie woda już przy samym brzegu miała około 3 metrów. Nie lubię łowić „głęboko” ale wyjścia nie było. Na szczęście nie zapomniałem o obciążeniu i zabrałem ze sobą gliny.
Po rozmowach z wędkarzami dowiedziałem się że gwałtowna zmiana pogody i silny wiatr sprawiły że ryby tego dnia nie brały….
Po wygruntowaniu wrzuciłem do wody 6 kul wielkości pomarańczy. Miało być jak to w łowieniu karpiowym – grubo i tłusto. Już na dzień dobry na haczyku zameldowała się ryba.
Niestety nie wiedziałem że w wodzie jest aż tyle sumika karłowatego.
Przez okrągłą godzinę odławiałem małe wąsate ryby na przemian z wzdręgami , które nie dość że brały z dna nawet na dwa ziarenka kukurydzy to na dodatek nie powalały wielkością.
Z biegiem czasu jednak mała ryba odchodziła a w wodzie zaczęło się coś dziać. Pierwsze solidne branie spóźniam , drugie spinam zaraz po zacięciu. Trzecie bo przecież do trzech razy sztuka jest już pewne i w końcu słyszę ulubioną melodię dwóch instrumentów – brzęk hamulca kołowrotka i świst napiętej na wietrze żyłki. Przypon 0,16 pozwalał mi jednak na dość sprawne holowanie ryby . Karpik nie był ogromny , ale w taki dzień jak ten wystarczył aby zaspokoić mój wędkarski głód. Do następnego…
Tekst i foto: Marcin Cieślak
